ΑΡΕΣΕ (2)
ΔΕΝ ΑΡΕΣΕ (2)- Ανά σελίδα
- Ταξινόμηση
I'm sorry Di...,o Robert ήταν καλύτερος!
Athi Pylar πριν από πάνω από 6 χρόνια
Όποιος έχει δει τον Gatsby του 1974 θα κάνει αναπόφευκτα τη σύγκριση και θα κερδίσει ο παλιός. Θεωρώ ότι η συνταγή του Μπαζ Λούρμαν που είχε πετύχει στο Moulin Rouge εδώ δεν είχε το ίδιο αποτέλεσμα. Η ταινία ήταν τόσο εξωφρενική στο πρώτο μισό σε σημείο που γινόταν αλλόκοτη - πιθανότατα βέβαια η πρόθεση του σκηνοθέτη να ήταν ακριβώς αυτή,να δείξει τη φρενίτιδα εκείνης της εποχής, αλλά αυτό που εισέπραξα εγώ ήταν αρκετά κιτς. Σε αυτό συνέβαλε η ατυχής επιλογή της μουσικής επένδυσης, με τις αγριοφωνάρες του Jay -z και όλου του συναφιού. Συγγνώμη, αλλά το μυθιστόρημα του Fitzgerald δε συνάδει με τη φωνή της Beyonce. Από τη μέση και μετά πρέπει να ομολογήσω ότι η ταινία ήταν καλή, υπέροχα χρώματα, με ένα Di Caprio άκρως συναισθηματικό αλλά απλά καλό και με ωραίες πινελιές όπως της καθημερινής ζωής της Νέας Υόρκης, με τον μαύρο σαξοφωνίστα που κατάφερε και έκανε τη διαφορά με την προηγούμενη εκδοχή του Gatsby. Ο αντιπαθητικός Tobey Maguire στο ρόλο του αφηγητή δεν με πείραξε και τόσο,ούτε οι παρεκκλίσεις από το βιβλίο -είναι πάντοτε θεμιτές για να κυλήσει ένα σενάριο- αν και δεν μας εξήγησαν ποτέ το φυτευτό ρόλο του ψυχιάτρου. Anyways, επειδή είναι από τα αγαπημένα μου μυθιστορήματα,ίσως και το πιο αγαπημένο, περίμενα περισσότερα.Great expectations... Υ.Γ. Πάντως η ώρα περνάει χωρίς να το καταλάβεις
Μια υπερπαραγωγή στη θλίψη
Mario Merola πριν από σχεδόν 6 χρόνια
Το βιβλίο του Σκοτ Φιτζέραλντ δεν είναι μεγάλο σε έκταση. Πρέπει να είναι πάνω κάτω καμιά 200σαριά σελίδες. Παρότι σκονίζεται στο ράφι της βιβλιοθήκης μου, ποτέ δεν το έχω ανοίξει. Έτυχε όμως να δούμε την ταινία και νομίζω πως κατάλαβα γιατί θεωρείται αριστούργημα της λογοτεχνίας. Με τέτοιο γράψιμο και εξέλιξη της υπόθεσης, με την παράθεση των εσωστρεφών χαρακτήρων του δράματος σε αντιδιαμετρικά μήκη με τη λάμψη της εποχής, δε γίνεται να φτιάξεις μια κακή ταινία. Ο (κατά τη γνώμη μου μέτριος) Μπαζ Λούρμαν σκηνοθετεί με αισθητική βίντεοκλίπ (θα μπορούσε να είναι παραγωγή Disney) και γρήγορο ρυθμό για να μεταφέρει τον παλμό των roaring 20's, δηλαδή μιας εποχής ραγδαίας ανάπτυξης και ευημερίας, στην Αμερική. Ο Ντι Κάπριο είναι εξαιρετικός, όπως και ο Τόμπυ Μαγκουάιρ που ξέρουμε από τον πρώτο Σπαϊντερμαν. Η Κάρευ Μάλιγκαν με το καταπληκτικό της μουτράκι, τα σπάει. Προσωπικά δεν ενθουσιάστηκα και τόσο με το περιτύλιγμα της ταινίας (όποιος γουστάρει την εποχή εκείνη ας δει το Boardwalk Empire) όσο με άγγιξε η "υπόγεια δαντέλα" της τέχνης του Φιτζέραλντ. Ο τρόπος που σου μεταφέρει χιλιάδες συναισθήματα μέσα από μια απλή σχετικά υπόθεση, ο τρόπος που σε παρασύρει από την κορυφή της ματαιοδοξίας, στα βάθη της θλίψης, ο τρόπος που σου δείχνει το μικρό και σημαντικό, μέσα από το μεγάλο και ασήμαντο, είναι συγκλονιστικός. Η σκηνοθετική ματιά ήταν παρούσα και παρότι στερείται εικονογραφικού λυρισμού (που θα περίμενε ίσως κάποιος ρομαντικός), προσεγγίζει με σύγχρονους όρους το δράμα. Ήταν μια καλή ταινία
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Η αισθητική υπεροχή...
Αντώνης Ταχλιαμπούρης πριν από πάνω από 3 χρόνια
Η κριτική μου είναι για το remanke αυτό,χωρίς δυστυχώς ακόμη να έχω δεί την πρωτότυπη.Σπάνια βλέπω πρώτα remake,αλλά δεν έτυχε ούτε να διαβάσω το βιβλίο, ούτε να δώ την πρώτη κινηματογραφική εκτέλεση.Τεσπά....η ταινία μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.Τεχνικά είναι άριστη, με μια ιδιαίτερη αισθητική των χρωμάτων,των "κάδρων" και της φωτογραφίας.Πάρα πολύ δυνατή φωτογραφία, που μου θύμιζε σε πολλά σημεία την γαλλική σχολή φωτογραφίας η οποία για εμένα, έχει τα πρωτεία.Κοστούμια,σκηνικά και υπολογιστές δίνουν ένα τέλειο σύνολο εικόνας στον θεατή.Μουσική αρμονία δεμένη περίεργα με την εποχή του τότε, στο σήμερα.Το cast δυνατό με εξαίρεση την Carey η οποία ήταν "λίγη" σαν παρουσία και ερμηνευτικά.Το σενάριο δεν θα το έλεγα πρωτότυπο, αλλά το σύνολο έδωσε ένα δικό του στίγμα.Ο κος Baz Luhrmannn σας ζητάει 2:30 ώρες και εγώ προτείνω να του τις αφιερώσετε...
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Too much, old sport...
Zombie πριν από πάνω από 6 χρόνια
Πολύ περίεργη ταινία, που δεν ξέρεις αν είναι ρομαντική περιπέτεια από παραμύθι ή προσπάθεια γι'αυτό. Πολύ περίεργο σκηνικό από την αρχή της ταινίας (μια ασύνδετα εκμοντερνισμένη έκδοση της Ν.Υόρκης του μεταπολέμου), ξεχειλωμένο σενάριο (αποτυπώνεται σε 2,5 ώρες κάτι που θα μπορούσε να γίνει τουλάχιστον σε μιάμιση), διάλογοι που πολλές φορές ξεπερνούν τη βλακεία (ο ΝτιΚάπριο σώζει την παρτίδα) και κάτι γελοία αμερικάνικα πάρτυ. Από ηθοποιούς πιστεύω ξεχωρίζει ο ΝτιΚάπριο και ο Joel Edgerton χωρίς να είναι και ερμηνείες για καριέρα. Το τέλος είναι το μόνο φυσιολογικό κομμάτι που αξίζει σε μια αισθηματική περιπέτεια...
Wonder Muffin πριν από περίπου 6 χρόνια
Συμφωνώ με αρκετά σημεία της κριτικής σου - σίγουρα για τις ερμηνείες και το τέλος. Αλλά δεν ήταν και για μισό κουβαδάκι, old sport. ^_^
Zombie πριν από περίπου 6 χρόνια
Χαχα δεν ξέρω ρε γμτ, μου τη βάρεσε στα νεύρα...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ πριν από πάνω από 5 χρόνια
Απαλευτη οπως ολες οι ταινιες του ιδιου σκηνοθετη.
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
- Ανά σελίδα
- Ταξινόμηση
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Νikkei πριν από πάνω από 6 χρόνια
Α ναι και η Λανα, ευχαριστω ρε συ Athi που μου το θυμησες.
Wonder Muffin πριν από περίπου 6 χρόνια
Δε καταλαβαίνω γιατί όλοι αναφέρουν το "αλλοπρόσαλο" sountrack. Το ίδιο είδαμε και στο "Romeo + Juliet" και στο "Moulin Rouge" - ο Luhrmann είναι γνωστός γι αυτό. Το κάθε κομμάτι στην ταινία ταιριάζει απόλυτα με το θέμα της, και στο βιβλίο ο Gatsby ακούει "βρώμικη" jazz η οποία του πρόσφερε τα συναισθήματα που μας προσφέρουν σήμερα τα τραγούδια που ακούσαμε στην ταινία. Τα πάρτι επίσης ήταν τόσο κιτς όσο μας τα έδειξε η ταινία (αν και όχι τόσο "πλούσια"). Το μεγαλύτερο μειονέκτημα της ταινίας είναι ότι ο σκηνοθέτης γύρισε μία ρομαντική ταινία χάνοντας το βαθύτερο νόημα το βιβλίου και δε παρουσίασε καθόλου την ηθική ή κοινωνικο-ταξική πλευρά της ιστορίας.
Andreas Soures πριν από περίπου 6 χρόνια
προσωπικά το soundrack δεν με χάλασε καθόλου, το αντίθετω μάλιστα! Ο Tobey Maguire με χάλασε καθώς και ο άνευρος ρόλος της Carey Mulligan...
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!