Μοιράσου την

Δεσμώτης του Ιλίγγου (1958)

Vertigo

Σύνολο: 3.7/5 (240 ψήφοι)

Μετά από ένα επαγγελματικό ατύχημα, ο αστυνομικός Σκότι Φέργκιουσον πάσχει από ακροφοβία και αποφασίζει να αποσυρθεί. Το τηλεφώνημα ενός παλιού του φίλου, που του ζητά να παρακολουθήσει τις περίεργες διαδρομές της γυναίκας του, τον κινητοποιεί ξανά. Το αλλόκοτο αυτό θρίλερ του Alfred Hitchcock είχε μέτρια κριτική και εισπρακτική υποδοχή στην εποχή του, σήμερα όμως φιγουράρει σε όλες σχεδόν τις λίστες με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.

Πρότεινε την Watchlist Πρότεινε αλλαγές

Αυθεντικός τίτλος: Vertigo
Είδος: Θρίλερ, Μυστηρίου, Ρομαντική
Σκηνοθέτες: Alfred Hitchcock
Ηθοποιοί: James Stewart, Kim Novak, Barbara Bel Geddes, Alfred Hitchcock, Περισσότεροι
Διάρκεια: 128'
Έτος προβολής: 1958

Ανά σελίδα
Ταξινόμηση

Ακροφοβια

Mixalis Wolf πριν από σχεδόν 10 χρόνια

Με το ξεκινημα της ταινιας ο θεατης γινεται μαρτυρας ισως της καλυτερης εναρκτηριας σεκανς στην ιστορια του κινηματογραφου, ουσιαστικα μπορεις να κανεις μια περιληψη των συναισθηματων που αποκομιζει ο θεατης σε αυτη τη σεκανς. Με βαση αυτην η ιστορια ξεκινα, η πλοκη της δεν ειναι γρηγορη αλλα ειναι αναγκαιο να περιμενεις ωστε να παρεις ολες τις πληροφοριες που χρειαζεσαι. Το δευτερο μισο της ταινιας ειναι εξαιρετικο και η μια ανατροπη διαδεχεται την αλλη ως το φιναλε που σιγουρα σηκωνει πολυ συζητηση. Μια πληρης ταινια, που εχει ομως καποια κενα στο σεναριο γι αυτο και αδυνατω να τις βαλω αριστα. οπως και να χεις ομως, δειτε τη γτ αξιζει τον ντορο.

Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!

Αριστούργημα

Panagiotis Ntolas πριν από σχεδόν 12 χρόνια

Συνδυάζει αστυνομικό μυστήριο και μεταφυσική μέχρι το τέλος που δίνει λύση. Είναι το πιο πολυσυζητημένο φιλμ του Άλφρεντ Χίτσκοκ και σήμερα θεωρείται ένα από τα καλύτερά του

Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!

Κουραστική

Paraskevi Giouvanaki πριν από πάνω από 9 χρόνια

εκτός από ορισμένες σκηνές που βοηθούν στο να κατανοήσουμε περισσότερο την κατασταση των χαρακτήρων και να προωθηθεί η δράση, υπάρχουν και οι σκηνές που δεν καταφέρνουν να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή.(για αυτό το λόγο θεωρώ αχρείαστη τη σύγκριση με το θρυλικό Rear window) το τέλος όμως έρχεται να δικαιολογήσει κάπως την αναμονή με τα αντρεπτικά του στοιχεία. Σίγουρα πρωτότυπο σαν ιδέα και σενάριο,με σκηνοθεσία και φωτογραφία να αφήνουν το δικό τους στίγμα. Το όλο θέμα γυναίκα-αντίκειμενο, στο 2ο μισό της ταινίας,αφήνει άσχημη γεύση όμως..

Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!