Platoon (1986)

Ένα θλιβερό πολεμικό δράμα

Mario Merola πριν από σχεδόν 8 χρόνια

• 12
• 0

Όταν βγήκε το Platoon στις αίθουσες ήμουν 11 χρονών. Τότε δε βλέπαμε τις ταινίες αμέσως, αλλά μετά από μήνες. Εγώ την είχα δει με την αδερφή μου σε βιντεοκασέτα μερικά χρόνια μετά. Είχα εντυπωσιαστεί. Τη θεωρούσα καταπληκτική. Χτές, κάθησα να την ξαναδώ με ψυχρό αίμα. Τι θλιβερή ταινία! Πραγματικά αυτό το συναίσθημα με κυρίευσε. Δεν ξέρω ποια σκηνή είναι η πιο δραματική, πάντως η οδύνη του πολέμου πάντοτε έχει δύο όψεις. Του θύματος αλλά και του θύτη. Που εναλλάσονται στο ρόλο, συνεχώς, όσο εξελίσσεται η πλοκή. Αυτό πιστεύω είναι και το κυρίαρχο συστατικό της. Αν τη δει κάποιος σήμερα, απλά θα κουνήσει το κεφάλι με κατανόηση. Θα καταλάβει ότι οι Αμερικάνοι συνεχίζουν να χώνουν τη μύτη τους κάνοντας πολέμους σε χώρες που δεν τις ξέρουν με το όνομα τους. Ότι οι Αμερικάνοι στρατιώτες στο Ιράκ και στα άλλα μέρη, ήταν είναι και θα είναι, το περιθώριο της κοινωνίας τους. Πως οι ευγενέστερες αξίες που επινόησαν οι "πατέρες τους" όταν έφτιαχναν τη διακύρηξη των συνταγματικών τους δικαιωμάτων (τις εκπροσωπεί ο Ελαϊας), κονιορτοποιούνται από την ανελέητη και αδηφάγα πολεμική μηχανή (την εκπροσωπεί ο Μπάρνς) που χωρίς σταματημό σφυροκοπεί τις ελευθερίες των "εχθρών" της. Εντός και εκτός Αμερικής. Ωραία αφήγηση, δυνατές εικόνες, όμως κάποιες ανορθογραφίες κοινές στις ταινίες του Όλιβερ Στόουν, είναι παρούσες, αφαιρώντας την ποίηση στο βωμό της εμπορικής σταδιοδρομίας τους....

Δημήτρης v πριν από περίπου 5 χρόνια

Δεν νιωθεις οτι βλεπεις ταινια της δεκαετιας του 80

Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!