Μοιράσου την

Η Μηχανή της Χαράς (2011)

Hysteria

Σύνολο: 2.8/5 (51 ψήφοι)

Στο Λονδίνο του 1880 ο νεαρός γιατρός Μόρτιμερ θα πιάσει δουλειά στον δρα Ντάριμπλ που εφαρμόζει μια… πρωτοπόρα θεραπεία της γυναικείας υστερίας, εξυπηρετώντας με χειρονακτική δεξιοτεχνία τις πλούσιες πελάτισσές του. Την ίδια στιγμή ο αρραβώνας του με την Έμιλι, την κόρη του αφεντικού του, θα τον φέρει ένα βήμα πριν από την κληρονομιά του χρυσοφόρου ιατρείου του πεθερού του. Η γνωριμία του όμως με τη μεγαλύτερη αδελφή της αρραβωνιαστικιάς του, αλλά και η τυχαία ανακάλυψη ενός επαναστατικού ερωτικού βοηθήματος, θα αλλάξουν τα μελλοντικά του σχέδια.

Πρότεινε την Watchlist Πρότεινε αλλαγές

Αυθεντικός τίτλος: Hysteria
Είδος: Κωμωδία, Ρομαντική
Σκηνοθέτες: Tanya Wexler
Ηθοποιοί: Jonathan Pryce, Maggie Gyllenhaal, Hugh Dancy, Rupert Everett, Ashley Jensen, Περισσότεροι
Διάρκεια: 100'
Έτος προβολής: 2011

Ανά σελίδα
Ταξινόμηση

Μια φεμινιστική ιστορία (ΝΟΤ!)

Nameless πριν από πάνω από 10 χρόνια

Μια ταινία με φεμινιστικό θέμα. Που το καταστρέφει ούσα γεμάτη κλισέ, με καρικατούρες για χαρακτήρες, χωρίς συνέχεια, συνέπεια και που αλλάζουν κοσμοθεωρίες σε δευτερόλεπτα. Μην το δείτε, για κανένα λόγο. Το τρέηλερ μπορεί να σας ικανοποιήσει οπτικά όσο και η ταινία.

Wonder Muffin πριν από πάνω από 10 χρόνια

Εναλλακτικός τίτλος: "Η εφεύρεση του δονητή." Οπότε για την...εμ...'ιστορική' του σημασία, αξίζει μια ευκαιρία. Σχεδόν.

Nameless πριν από πάνω από 10 χρόνια

Κι εγώ πριν τη δω ήμουν αθώος σαν εσένα.

Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!

Η πεμπτουσία του τίποτα !

sokratis zabetoglou πριν από περίπου 9 χρόνια

Για τις περισσότερες ταινίες που έχουν κάτι να πούν , είτε για λόγους καλλιτεχνικούς είτε για εμπορικούς , χρειάζεσαι χρόνο να κατασταλλάξουν μέσα σου, ώστε όποια γνώμη σου να μην είναι φορτισμένη συγκινησιακά και μεροληπτική εγκεφαλικά. Το Hysteria είναι μια πεντακάθαρη εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα ! Μια έξυπνη πιπεράτη ιδέα, μια συμπαθητική - το πολύ εώς τα όρια θεατρικής παράστασης ΔΗΠΕΘΕ απο καιρό κακοκπληρωμένου- αναπαράσταση εποχής και δυο τρείς καλούτσικες στιγμές χαμόγελου δεν φτάνουν ούτε αγγίζουν οποιοδήποτε αιασθητήριο και βέβαια ούτε τσιγκλάνε το μυαλό ... Ερμηνείες μέτριες εκτός απο μερικές που είναι ανύπαρκτες , χαρακτήρες δουλεμένοι στο ...πόδι εκτός απο μερικούς ποπυ ήλθαν όπως είναι σπίτια τους , μια ανάλαφρη υποτίθεται ατμόσφαιρα που γίνεται μολύβι απο την πλήξη και το Hysteria θα μπορούσε επιεικώς να χαρακτηριστεί μια άξια θαυμασμού ... πανωλεθρία ! Στα καλά της ταινίας είναι πως σου επιτρέπει να κάνεις και άλλες δουλειές , απο λιμάρισμα νυχιών και επίμονο τρίψιμο στα μπακίρια της γιαγιάς έως και την κεφαλαιώδους σημασίας διερεύνηση υπαρξιακών ζητημάτων που ταλαιπωρούν την ανθρωπότητα απο καταβολής κόσμου ... Παρόλα αυτά η Μηχανή της Χαράς βλέπεται έως το τέλος , πιο πολύ απο περιέργεια , παρά απο ενδιαφέρον ... Τι στο καλό ;;; Μήπως είμαι εγώ λάθος ;;; Πως θα μπορούσα να το αποφύγω ;;; Ευχαριστοδυσάρεστη και αδιάφορη εως το κόκκαλο μπαίνει οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας οικειοθελώς, ελπίζοντας πως κανείς δεν θα θέλει να το ανοίξει ποτέ ξανά !

Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!