Luce (2019)

Δοκίμιο κοινωνικού ολοκληρωτισμού

sokratis zabetoglou πριν από σχεδόν 3 χρόνια

• 3
• 0

Χωρίς να το έχουμε πολυκαταλάβει σε όλο τον παλιό δυτικό πολιτισμένο κόσμο εδώ και μερικά χρόνια ζούμε περιόδους που αυτοπροσδιοριζόματσε με πομπώδεις χαρακτηρισμούς λές και έχουμε ανάγκη να νοιώθουμε πρωτα ονόματα σε πίστες . Η διαδικασία καθιέρωσης αντίθετα απο τα κέντρα διασκέδασης είναι ένα πάτημα κουμπιού , μια μικρή προσβολή που συνήθως μόνο εμείς καταγράφουμε με την ένταση των κενών της προσωπικότητας μας και τις εμμονές των εγωιστικών μας επιδιώξεων ... Λεπτές προσωπικές ισορροπίες επιβίωσης , σιωπηρές κραυγές αγωνίας, εφιαλτικά μοναχικά βράδυα...Περιθωριοποίηση και , τσουβάλιασμα ... Φερετζέδες που προσπαθούν να κρύψουν πίσω απο δάχτυλα- μούτζες μια ευυπόληπτη ομάδα πληθυσμού που αναδεικνύεται ηγέτιδα δύναμη, χάρη συμφερόντων χαμηλής πνευματικής παλμοδόνησης . Ενα τέτοιο συμβολικό δικαστήριο, σαν αυτα που ζούν καθημερινά όλοι όσοι θέλουν να ξεχωρίσουν απο την σούπα της μετριότητας είναι στο κέντρο του Luce. Με ερμηνείες αλφάδι και υπόγειας εσωτερικής δύναμης το Luce παίζει με άνεση μεταξύ δράματος και θρίλερ με αμφίσημα σεναριακά σχήματα και ανατροπές κατεστημένων δεδομένων διαδρομών της λογικής ... Χωρίς ποτέ να χάνει το ενδιαφέρον μιας κοινωνικής καταγγελίας το Luce εστιάζει στον υφέρποντα ρατσισμό , σε αυτόν τον αδήλωτο φασισμό που εξοντώνει ανθρώπους γύρω μας καθημερινά δι ασήμαντον αφορμή ...Μην μένουμε θεατές !