Αφανισμός (2018)

Πρώτα πρώτα θα ζητήσω συγνώμη και θα προειδοποιήσω οτι το σχόλιο μου μπορεί περιέχει Spoiler..Ωραία η κριτική σου όμως επίτρεψε μου να διαφωνίσω μαζί σου στο οτι ήταν ώριμη και σεναριακά καλά δομημένη. Το Annihilation προσπαθεί πάρα πολύ να δείξει οτι είναι thought provoking ενω δεν είναι. Καταπιάνεται με ενα όμορφα πολύπλοκο θέμα, την βιολογία, το οποίο αντί να το επεκτείνει κάπως, ώστε σαν θεατής να μπείς στην ροή και στην εξέλιξη της ιστορίας, το χρησιμοποιεί βιαστικά και πρόχειρα στην εισαγωγή και 2-3 φορές με απλές παρατηρήσεις των (επιστημόνων) σε όλη την υπόλοιπη διάρκεια της. Το Interstellar που ανέφερες το είχε καταφέρει αυτό. Μας παρουσιάζει μια άγνωστη και υποτιθέμενα επικίνδυνη ζώνη απο την οποία δεν έχει επιστρέψει κανένας και η λύση είναι το να στείλουνε 5 γυναίκες επιστήμονες με όπλα, απο τις οποίες μόνο η μια έχει στρατιωτική εκπαίδευση, χωρίς να εμπεριέχονται στον εξοπλισμό τους βασικά πράγματα, έστω μια μάσκα,ένα ζευγάρι αποστειρωμένα γάντια, ένα μπουκαλάκι για δείγματα κ.τ.λ, μιας που μιλάμε για μόλυνση. Εκεί καταλαβαίνεις απο την αρχή κιόλας οτι δεν μπορείς να την πάρεις στα σοβαρά και δεν γίνεται να μιλάμε για ενα ώριμο και δομημένο σενάριο. Οσο για τις αντιδράσεις, μου θύμισε το τελευταίο alien, (Α! ένα εξωγήινο αυγό, κάτσε να βάλω το κεφάλι μου μέσα, τι στραβά μπορεί να πάει, μετά απο λίγο νεκρός). Έχουμε να κάνουμε με ένα sci fi το οποίο επιδιώκει να ενώσει πολλά κομμάτια μαζί και να μοιάσει απο λίγο με ολα. Σε ολη την διάρκεια της σε κάνει να μην ξέρεις πως να νιώσεις, να νιώσω αγωνία? να νιώσω φόβο? να νιώσω ευχαρίστηση? να νιώσω νοσταλγία? να νιώσω έκπληξη? να νιώσω αμηχανία? προσπαθεί να σε κάνει να τα νιώσεις ολα αυτά και στο τέλος αποτυγχάνει σε ολα. Συνοπτικά το πρόβλημα με την ταινία δεν ήταν η ιδέα του (την οποία βρίσκω άκρως ενδιαφέρουσα) αλλά η εκτέλεση της.. Αντικειμενικά δεν κάνουμε κριτική για το τι θα μπορούσε να ήταν η κάθε ταινία αλλά για το τι πραγματικά είναι. Αν την βάλεις δίπλα απο τα κινηματογραφικά μεγαθήρια του, 2001: A Space Odyssey, Stalker, Solaris απο τις οποίες πήρε στοιχεία, καταλαβαίνεις οτι απλά και μόνο τα ωραία εφέ δεν φτάνουν για να φτιάξεις ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα, πόσο μάλλον όταν θέτεις υπαρξιακά ζητήματα και το μόνο που παραδίδεις είναι πολύχρωμες εικόνες.

Χαίρομαι που βρίσκουμε κοινά σημεία κριτικής της εν λόγω ταινίας. Καταρχάς, ναι, συμφωνώ με το σχόλιο σου για τις επιστήμονες που μπαίνουν χωρίς κανένα είδος εξοπλισμού ή έστω προετοιμασίας στην περιοχή (σ'αυτό αναφερόμουν όταν μιλούσα για τις ενέργειες χαρακτήρων)...είναι το ίδιο ακριβώς που είχα σχολιάσει και στο Alien Covenant απλά δεν εστίασα εδώ τόσο πολύ για τον απλούστατο λόγο ότι η ιστορία βασίζεται σε βιβλία (που δεν έχω διαβάσει) και δεν γνωρίζω αν και κατά πόσο ήταν πιστή η απόδοση της εν λόγω σκηνής (σίγουρα δεν είναι λογικοφανής, απλά μπορεί να περιγράφεται έτσι και στο βιβλίο). Συμφωνώ επίσης μ'αυτό που λες σχετικά με την εκτέλεση. Αντικειμενικά, δεν είναι μια τέλεια ταινία, έχει πολλά ελαττώματα και αδιαμφισβήτητα φέρνει σε παλιότερες και αρτιότερες ταινίες του είδους (δεν συζητώ καν την Οδύσσεια 2001 διότι θεωρώ πως εξακολουθεί να είναι αξεπέραστος σταθμός για όσους καταπιάνονται με ΕΦ και αναπόφευκτα θα βρεις στοιχεία της σε οποιαδήποτε μεταγενέστερη ταινία). Μου άρεσε όμως η κεντρική ιδέα με την οποία καταπιάνεται και όλα τα συνεπακόλουθα ερωτηματικά που θέτει. Για τα σημερινά δεδομένα όμως είναι πρωτότυπη, έξυπνη και αρκετά καλοφτιαγμένη αν αναλογιστούμε ότι απέχει από το γνωστό δίπτυχο "μόνο εφέ- μόνο δράση". Βάζει ιδέες στον θεατή και τον αναγκάζει να τις περιεργάζεται, άρα θεωρώ πως πράγματι είναι thought provoking και μόνο το γεγονός αυτό, για μένα, την καθιστά πετυχημένη.

εσύ βρε φίλε τώρα..ακυρώνεις τον εαυτό σου? έχεις κάνει dislike στην κριτική σου?!!