ΑΡΕΣΕ (5)
ΔΕΝ ΑΡΕΣΕ (2)- Ανά σελίδα
- Ταξινόμηση
My name is George
Κωστας Αλεξιου πριν από πάνω από 5 χρόνια
Σκληρη,ασταματητη,εντυπωσιακη και τρομαχτικη η Δουνκερκη ειναι μια υπεροχη προσθηκη στα κατωρθωματα του Christopher Nolan.Δεν σε αφηνει να παρεις ανασα,να ηρεμησεις καθως η δραση της μεταφερεται συνεχως απο στερια σε αερα και θαλασσα πιανοντας καθε οπτικη γωνια του πολεμου.Πικρα,φοβος και αγωνια ειναι τα συναισθηματα που πρωτη φορα νιωθω σε πολεμικη ταινια,το εβλεπες στα προσωπα τον στρατιωτων,στην συμπεριφορα και αντιδραση τους καθε δευτερολεπτο .Οι σκηνες και τα πλανα που αποφασισε να δειξει ο Νολαν σε συνδιασμο με την μουσικη του μοναδικου Hans Zimer ειναι απο τους λογους που κανουν την ταινια καθηλωτικη.Ο ιδιος προτιμαει να γυρησει τις σκηνες του με ηθοποιους,κοντρα στα κυματα,πανω σε βαρκες,αντιμετωποι με εκρηξεις ψηλα στον αερα.Κανει την ταινια ρεαλιστικη και ανθρωπινη.Πραγματικα αυτος ο ανθρωπος εχει παει απο ηρωες,σε ονειρα,σε διαστημα και τωρα και σε πολεμο.Απλα εντυπωσιακος!!!
Απλό κόνσεπτ, πολύ καλή εκτέλεση!
Lazaros Kolaxis πριν από πάνω από 5 χρόνια
Μετά από ένα σερί μέτριων -για τα δικά του δεδομένα- ταινιών, ο Νόλαν επιστρέφει με μια πολεμική ταινία, η οποία αποδεικνύει πως ο σκηνοθέτης που (σχεδόν) όλοι αγαπάνε διαθέτει ακόμα το χάρισμα! Η πλοκή με τη συνηθισμένη έννοια απουσιάζει, όπως και κάποιος πρωταγωνιστικός ρόλος, αφού ο Νόλαν δεν ενδιαφέρεται για μεμονωμένα άτομα, αλλά για όλους εκείνους τους νέους που είχαν εγκλωβιστεί στη Δουνκέρκη και περίμεναν ένα θαύμα για να σωθούν. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και την ελάχιστη παρουσία των διαλόγων, γίνεται αντιληπτό πως έχουμε να κάνουμε με μια εντελώς διαφορετική ταινία από αυτές που μας έχει συνηθίσει ο Βρετανός, μια ταινία απλή, που καταφέρνει όμως μέσα από αυτήν την απλότητα να σου μεταφέρει όλα τα απαραίτητα συναισθήματα, χωρίς να σε εκβιάζει ούτε στιγμή. Το μόνο που θυμίζει οτι βλέπουμε Νολανική ταινία είναι η ρεαλιστικότητα, η μη γραμμική αφηγήση και... η έλλειψη αίματος. Ξεκινώντας από τη μη γραμμική αφήγηση, το συνηθισμένο τέχνασμα του Νόλαν εδώ φαίνεται να μην λειτουργεί όσο καλά θα περίμενε κανείς, αφού εκτός από τεχνητή ένταση δεν προσφέρει κάτι επιπλέον στην εμπειρία παρακολούθησης της ταινίας, όπως συνέβη στο Memento ή στο The Prestige. Εξίσου προβληματική είναι και η αναίμακτη κινηματογράφιση των γεγονότων, η οποία βέβαια είναι γνώρισμα όλων των ταινιών του. Το πρόβλημα στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι πως η αποφυγή σκληρών εικόνων υποδαυλίζει την προσπάθεια για ρεαλιστική απεικόνιση του πολέμου. Η συνέχεια εδώ: https://goo.gl/1kG1jm
Lazaros Kolaxis πριν από πάνω από 5 χρόνια
απο online site δεν έχω ιδέα!
Ειρηνη Ρενα Κοπανου πριν από πάνω από 5 χρόνια
ευχαριστω!
Nektar A πριν από πάνω από 4 χρόνια
Ευχαριστώ!
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Δουνκέρκη- Μια απογοήτευση.
Mag F. Chris πριν από πάνω από 5 χρόνια
Ευχόμουν να μην έρθει ποτέ η μέρα που θα έγραφα αρνητικά για τον Νόλαν και για μια ταινία του. Ευχόμουν να μπαίνω στην αίθουσα και να μαγεύομαι από την επιβλητικότητα των πλάνων, από την ωραία δομή της πλοκής και την ανατροπή ή το ανοιχτά ερωτήματα που βάζει στο τέλος των ταινιών και φυσικά από την οραματικότητα που χαρακτηρίζει όλα σχεδόν τα έργα του Βρετανού σκηνοθέτη. Δυστυχώς ήρθε ο καθορισμένος χρόνος που έπρεπε να βάλω την συμπάθεια μου και τις προσδοκίες μου στην άκρη κρίνοντας την Δουνκέρκη αντικειμενικά, όπως πάντα. Η ταινία ενώ είναι σύντομη, και από τις συντομότερες του Νόλαν γενικώς, με κούρασε αφάνταστα, μετά βίας με κράτησε προσηλωμένη στην οθόνη και σε καμία περίπτωση δεν διατήρησε αμείωτη την προσοχή μου. Σαφώς, είναι πολύ ενδιαφέρον το τέχνασμα να χωριστεί η ταινία σε τρία αφηγηματικά (και χρονικά) επίπεδα αλλά η έλλειψη ενός κεντρικού χαρακτήρα στον οποίο να ταυτιστεί κάπως ο θεατής και να συμπάσχει μαζί του, την κάνει άθελά της απρόσωπη και αποστασιοποιημένη από τα δραματικά γεγονότα που αφηγείται. Οπτικά και σκηνοθετικά είναι άπταιστη, η χρήση της φωτογραφίας και η ατμόσφαιρα που δημιουργεί είναι εξαιρετική αλλά όχι υποβλητική όπως συμβαίνει αλλού (Inception, Interstellar, The Prestige). Η μουσική υπόκρουση του Hans Zimmer καθηλωτική αλλά αυτή τη φορά δεν αρκούν για να κάνουν την Δουνκέρκη μια μεγάλη ταινία. Το αντιπολεμικό ύφος και της, και μήνυμα, είναι ξεκάθαρο ( μια πολεμική νίκη μπορεί να συνεπάγεται με την διάσωση 400 χιλιάδων ανθρώπων και την υποχώρηση από το πεδίο μάχης), αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ανταγωνιστεί παλιότερα αντιπολεμικά έπη (όπως η κορυφαία Λεπτή Κόκκινη Γραμμή). Η Δουνκέρκη σε αφήνει συναισθηματικά αδιάφορο, σεναριακά είναι ρηχή και απρόσωπη ενώ δεν καταφέρνει να διατηρήσει αμείωτο το ενδιαφέρον για τα δρώμενα. Εξαιρετική η φωτογραφία, τα πλάνα, η μουσική αλλά την επόμενη μέρα την έχεις ήδη ξεχάσει.
.jpg)
Kozack G. πριν από πάνω από 5 χρόνια
Είναι όμως η πιο μαζεμένη ταινία του Nolan, λείπει η ακατάσχετη φλυαρία των Inception και Interstellar. Επίσης, δεν το βρήκα αντιπολεμικό, είχε τους χαζό-ηρωισμούς του.
γιαγκος δρακος πριν από πάνω από 5 χρόνια
θα διαφωνίσω μαζί σου στο θέμα της συναισθηματικής σύνδεσης με ένα πρωταγωνιστή. Η προσέγγιση του νόλαν σ αυτή τη ταινία θέλει να μας δείξει οτι ο πόλεμος δεν έχει χώρο για ψευτο-δραματα πχ ένα κλισέ love story όπως συμβαίνει σε άλλες ταινίες. Οι ηθοποιοί σπανίως μιλούσαν, οι θάνατοι δεν ηταν δραματικοί γιατί έτσι είναι ο πόλεμος. Στο πεδίο μάχης δεν υπάρχουν πρωταγωνιστές, είναι όλοι μυρμήγκια που προσπαθούν να σωθούν. Απ το πρώτο λεπτό με την τρομερή σκηνοθεσία και κυρίως το απίστευτο ost ο νολαν δημιουργεί απίστευτη, υπουλη ένταση. Αν υπάρχει κάτι που ισως πήραξε εμενα ήταν η έλλειψη πληροφορίας, context που συνήθως χαρακτηρίζει το νολαν. Δεν υπηρχαν τα φιλοσοφικά, ηθικά θέματα που συνήθως εξερευνά, χωρίς να επιβάλλει την αποψή του και φυσικά δεν υπήρχε αυτή η "σπουδαία σκηνή" που θα μείνει στην ιστορία. Βεβαια κι αυτό που λέω ίσως είναι εκτός του πλάνου του Νολαν. Ειμαι σίγουρος οτι είχε τις ικανότητες να κάνει εξαιρετικά περίπλοκη, συναισθηματικά φορτισμένη, mind blowing ταινία, αλλα στο κάτω κάτω αυτή ηταν η επιλογή του για το project Dunkirk, μία σχετικά flat, αγωνιώδης χωρίς πολλά πολλά αφήγηση μέσα στο πεδίο μάχης. Και το συγκεκριμενο premise το εκτέλεσε υποδειγματικά χωρίς υπερβολές και ανούσια πράγματα. Το γεγονός οτι κρίνουμε αυτη τη ταινία με βάση τα biases που έχουμε για το συγκεκριμένο σκηνοθέτη μαλλον είναι περισσότερο δικό μας πρόβλημα.
Mag F. Chris πριν από πάνω από 5 χρόνια
Συμφωνώ όταν λέτε για τους μηδαμινούς διαλόγους και γενικά για το σενάριο που δεν προσφέρει πολλά. Και σίγουρα αυτή ήταν η πρόθεση του Νόλαν, να βγάλει μια λιτή ταινία χωρίς φιλοσοφικά ζητήματα και χωρίς εύκολους εντυπωσιασμούς ή μελό (που ευτυχώς απουσιάζουν γενικά από τις ταινίες του) αλλά δεν με έπεισε, ούτε με κατέκτησε συναισθηματικά. Προσωπικά μου θύμισε περισσότερο ντοκιμαντέρ παρά ταινία όπου έστω και έμμεσα ή υποσυνείδητα προσπαθείς να ταυτιστείς με κάποιον πρωταγωνιστή αλλά αυτό το σκέλος λείπει παντελώς...δεν έχει πάθος, δεν έχει συγκίνηση...μάλλον αυτό οφείλεται και στο σενάριο που παραήταν απλοϊκό. Ομολογώ πως την βρήκα πολύ μηχανική και βαρετή ως ταινία. Καταπληκτική από τεχνική άποψη αλλά ως εκεί.
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Απελπισία
Mario Merola πριν από πάνω από 5 χρόνια
Αυτό το συναίσθημα με κατέτρεχε καθόλη τη διάρκεια της θέασης της. Απελπισία. Γκέλες η μία πίσω από την άλλη, αποτυχίες, ήττα, αγωνία, κακοτυχία, παραίτηση και ταυτόχρονα ένας αδιάκοπος αγώνας κόντρα σε κάθε αναποδιά. Αυτό το δίπολο συναισθημάτων ιδωμένο μέσα από 3-4 διαφορετικές οπτικές γωνιες (οι πρωταγωνιστές) συναρτά και συνθέτει το μωσαικό μιας απλής αλλά και ταυτόχρονα σύνθετης σκηνοθετικής προσέγγισης της πολεμικής ταινίας. Συγνώμη αν ακουγομαι σαν το Λαλιώτη, η χαμηλή βαθμολογία αφορά το τελικό αποτέλεσμα που είναι απλά αδιάφορο. Δηλαδή τελικά τι είδαμε? Τίποτα. Οποιαδήποτε άλλη ταινία της αντίστοιχης εποχής και να βάλετε θα ενθουσιαστείτε και θα χορτάσετε με δράση και περιπέτεια. Συγκρίνετε πχ με τη Διάσωση του Στρατιώτη Ραϊαν. Αντιλαμβάνομαι και κατανοώ πλήρως τι θέλησε να κάνει ο Νόλαν. Και σκηνοθετικά είναι μια ταινία άρτια και ιδιαίτερα δύσκολη (ναυάγια και διασώσεις τόσο ρεαλιστικά). Αλλά ρε παιδιά, πολεμική ταινία είναι να θές να πάρεις τα πατατάκια σου, να κάτσεις να δείς μάχες και ηρωισμούς, να χορτάσεις με ήρωες μεγαλύτερους από τη ζωή. Εδώ είδαμε όλα τα υπόλοιπα εκτός από αυτά. Δηλαδή την απελπισία του πολέμου, την ανοησία, τη βλακεία, τον τρομο και την αγωνία, την απουσία σχεδίου, την τύχη, το θάνατο αθώων λες και είναι κουνούπια. Ποιόν ενδιαφέρουν όλα αυτά? Πάω να βάλω το Back to Bataan να πούμε...
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
αγχωτικη και επιπεδη
Ioanna Drakaki πριν από περίπου 5 χρόνια
μια ταινια που θυμιζει ντοκυμαντερ, εχει αγωνια αλλα σχεδον κανενα σεναριο , απλα γινεται καταγραφη της προσπαθειας των αγγλων στρατιωτων να επιστρεψουν στη χωρα τους. Αν σας αρεσουν οι ταινιες στυλ ντοκυμαντερ θα σας αρεσει , αν επιθυμειτε δυνατους διαλογους και σεναριο δεν νομιζω οτι θα σας συγκινησει.
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Πρωταγωνιστής ο Nolan
Mad Reviewman πριν από πάνω από 5 χρόνια
Η ταινία διαπρέπει σε όλους τους τεχνικούς τομείς. Η σκηνοθεσία του Nolan για άλλη μια φορά άψογη, μουσική, φωτογραφία, αναπαράσταση εποχής όλα εξαιρετικά, κάθεσαι και χαζεύεις τα πλάνα της ταινίας. Το σοβαρό όμως για μένα μειονέκτημα είναι το σενάριο. Βλέπουμε κυρίως τις προσπάθειες κάποιων ανθρώπων να φύγουν από την παραλία της Δουνκέρκης που ήταν εγκλωβισμένοι, σε μια ιστορία που γνωρίζουμε ιστορικά την έκβασή της. Και αυτό για μένα είναι ένα από τα μείον της ταινίας. Δε βρήκα ποτέ την κλιμάκωση που αναζητούσα στο σενάριο και τη δράση. Άλλο ένα αρνητικό είναι ότι η ταινία αν και πολεμική είναι PG-12, δηλάδή μπορεί να παρακολουθηθεί και από μικρά παιδιά άνω των 12. Κάτι το οποίο σημαίνει ότι αν και η ταινία είναι φουλ πολεμική, δεν δείχνει καθόλου αίμα και οι λήψεις πολλές φορές απομακρύνονται για να υπονοήσουν κάποιον θάνατο. Μπορεί κάποιοι να το προτιμούν αυτό, εμένα προσωπικά δεν μου αρέσει, γιατί δεν γίνεται σωστή αναπαράσταση των γεγονότων αλλά μια ωραιοποιημένη/καλλιτεχνική περιγραφή. Πρωταγωνιστής λοιπόν της ταινίας είναι η σκηνοθεσία, η μουσική, τα πλάνα και κάποιες ωραίες σκηνές. Δυστυχώς αυτό που συνειδητοποίησα ήταν ότι την επόμενη μέρα ούτε καν που την θυμόμουν, σε αντίθεση με προηγούμενες ταινίες, όπως το Inception το όποιο σου μένει για καιρό χαραγμένο στη μνήμη. Είχα δυστυχώς μεγαλύτερες προσδοκίες από το σενάριο. Εννοείται δείτε το όπως και να ’χει, για τον Nolan και γιατί γενικά είναι μια πολύ καλή ταινία. Από μένα: 3,5
Κωστας Αλεξιου πριν από πάνω από 5 χρόνια
την ειδες στο ιντερνετ?
Mad Reviewman πριν από πάνω από 5 χρόνια
Στον κινηματογράφο. Μένω εξωτερικό.
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Αντιπολεμικό έπος αλά Κρίστοφερ Νόλαν
θοδωρής Λ. πριν από πάνω από 5 χρόνια
Με κύριο εργαλείο του τον ευφυή διαχωρισμό της δράσης σε 3 επίπεδα , την επική μουσική του Χανς Ζίμερ και τον πειστικό και συχνά αφόρητα έντονο ρεαλισμό ο Νόλαν πετυχαίνει τον στόχο του παραθέτοντας ένα αντιπολεμικό έπος , καλογυρισμένο και αισθητικά άρτιο. Ένα έπος το οποίο ξεπερνά τα εσκεμμένα του είδους των πολεμικών ταινιών δεν κατορθώνει όμως να "χωρέσει" την κοινωνική-ανθρωποκεντρική διάσταση του πολέμου σε ένα πλαίσιο το οποίο θα ξεπερνά την απεικόνιση της φρικαλεότητας του πέδιου μάχης (βλ. "Ελαφοκηνυγός") κυρίως λόγω της απουσίας εμβάθυνσης σε κάποιον χαρακτήρα. ( όλη η κριτική http://kritikhcin.blogspot.gr/2017/08/355.html
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
- Ανά σελίδα
- Ταξινόμηση
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
ΟΤΙ ΕΧΩ ΔΕΙ
Περιέχει 2131 ταινίες
Mixalis Tziallas πριν από σχεδόν 11 χρόνια
Σε δίλημμα
Περιέχει 961 ταινίες
sokratis zabetoglou πριν από πάνω από 8 χρόνια
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!