ΑΡΕΣΕ (1)
ΔΕΝ ΑΡΕΣΕ (2)- Ανά σελίδα
- Ταξινόμηση
Αναβιώνει το παραμύθι, όχι όμως η μαγεία.
Mag F. Chris πριν από πάνω από 4 χρόνια
Το να γράψεις μια ως επί το πλείστον αποστασιοποιημένη και αντικειμενική κριτική για το live action της Disney είναι ένα δύσκολο και μάλλον ακατόρθωτο εγχείρημα. Αφενός διότι όσοι απο εμάς γεννήθηκαν στην πρώτη πενταετία των 90ς μεγάλωσαν και λάτρεψαν το πρωτότυπο κινούμενων σχεδίων αναπόφευκτα θα έρθουν αντιμέτωποι με την νοσταλγία και θα κάνουν συγκρίσεις. Αφετέρου, διότι όσο αντικειμενικά και να προσεγγίσεις τούτη την ταινία υπάρχουν διάφορες αστοχίες που σου αποτρέπουν να αφεθείς στην μαγεία του. Οι ερμηνείες είναι ένα από τα αδύνατα σημεία του έργου. Εξαιρούμενος ο Evans, και εν μέρει ο Gad, δεν πείθει η ανέκφραστη Emma Watson και ούτε το μονότονο τέρας του Stevens. Επίσης, η ταινία είναι λουσμένη στο CGI (σαφώς αναμενόμενο) αλλά σε τέτοιο υπερβολικό βαθμό που να φαίνεται κάλπικο, χωρίς τα εφέ να γοητεύουν ή να εντυπωσιάζουν. Τέλος, τόσο τα νέα τραγούδια όσο και οι σκηνές που προστέθηκαν είναι από χλιαρές έως κουραστικές ή αδιάφορες ενώ σε καμία περίπτωση δεν εμπλουτίζουν την κλασσική ιστορία Ντίσνευ που αγαπάμε. Στα θετικά έχουμε σίγουρα τα πασίγνωστα και καταπληκτικά τραγούδια, το animation των αντικειμένων, η σκηνή του χορού, τα κοστούμια και ορισμένες αναφορές στο παραμύθι του Beaumont. Εν κατακλείδι, η μαγεία και η γοητεία του πρωτότυπου κλασικού παραμένουν ασύγκριτα και παρά τις προσπάθειες των συντελεστών δεν αναβιώνουν εδώ. Αξιοπρεπής η προσπάθεια του Condon να μείνει το δυνατότερο πιστός στο πρωτότυπο αλλά στο τέλος της ημέρας προτιμάς να γυρίσεις πίσω στο αριστούργημα κινούμενων σχεδίων παρά σ'αυτό το απρόσωπο και άνευρο remake.
Ένα παραμύθι
Mario Merola πριν από περίπου 4 χρόνια
Όλοι λίγο πολύ έχουν κάποια στιγμή δεί κάποια έκδοση της Πεντάμορφης ενώ κάποιοι παλιότεροι θα θυμούνται την καταπληκτική σειρά στην τηλεόραση με την Linda Hamilton και τον Ron Perlman. Ετούτο εδώ το φρέσκο έχει μια εσάνς κλασσική και νοσταλγική και είναι πάρα πολύ όμορφο οπτικά και άρτια σκηνοθετημένο. Τι όμορφα τραγούδια, τι όμορφες μελωδίες και χορευτικά. Τι ωραίες οι αφηγήσεις από τις φωνές των διασήμων ηθοποιών που τις εκφωνούν. Μαγεία που μόνο η Disney μπορεί να προσφέρει με τους αμύθητους εικαστικούς θησαυρούς που έχει παράξει και επανεκδίδει κατά καιρούς. Δυστυχώς η Έμμα Γουότσον δεν ήταν το κατάλληλο πρόσωπο για την Πεντάμορφη, όπως και ο αληθινός πρίγκηπας "λίγος" σε σχέση με το ψηφιακό Τέρας που έκαψε καρδιές. Το αντίπαλο δέος του πρίγκηπος, ο Γκαστόν, αποδίδεται πολύ καλά από τον ταλαντούχο και πολυσχιδή Luke Evans και για μένα ήταν πολύ ευχάριστες εκπλήξεις τα περάσματα των διασήμων και σημαντικών του Χόλυγουντ δηλαδή Κεβιν Κλαίν (πατέρας), Έμμα Τόμσον, Ομπιγουάν Κενόμπι και Γκάνταλφ (χαχα). Αν οι πρωταγωνιστές ήταν πιο δυνατοί και πιο λαμπεροί το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ καλύτερο. Εκεί χωλαίνει το έργο, στις πρωταγωνιστικές ερμηνείες. Η Έμμα Γούτσον είναι ένα πολύ ταλαντούχο κορίτσι, με προσωπικότητα και ευαισθησίες, όμως ακόμα δεν έχει βρεί το δρόμο της υποκριτικά, ούτε και το καλλιτεχνικό της στίγμα. Προσπαθεί να ξεκολλήσει από την Ερμιόνη αλλά δεν έχει ακόμα τις εμπειρίες στην προσωπική και επαγγελματική της ζωή για να μας δώσει έναν χαρακτήρα πλούσιο σε υλικό. Όμως πιστεύω ότι θα δούμε καλά πράγματα από αυτήν τα επόμενα χρόνια ίσως σε δέυτερες παραγωγές...
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Beauty and the Bea$t
Lazaros Kolaxis πριν από πάνω από 4 χρόνια
Το Beauty and the Beast δεν χρειάζεται ιδιαίτερη εισαγωγή. Το κλασσικό παραμύθι το ξέρουμε λίγο πολύ όλοι μας. Είτε από το γαλλικό παραμύθι, την κλασσική animated ταινία της Disney του 1991, ή τις τόσες άλλες κινηματογραφικές μεταφορές του ( από αυτό μέχρι και αυτό). Τα πράγματα είναι απλά. Ένας εγωκεντρικός και αυθάδης πρίγκηπας διώχνει από το παλάτι του μια γριά ζητιάνα που ζητάει φιλοξενία. Η γριά αποκαλύπτει την πραγματική της ταυτότητα, μια όμορφη μάγισσα που καταριέται τον πρίγκηπα. Τον μεταμορφώνει σε τέρας και μόνο η αληθινή αγάπη μπορεί να λύσει τα μάγια. Η Μπελ είναι μια ταπεινή και ονειροπόλα χωριατοπούλα, χαμένη συνεχώς μέσα στα βιβλία της, τελείως διαφορετική από τους συγχωριανούς της που χλευάζουν τη διαφορετικότητα της. Όταν ο πατέρας της μπλέκει με το Τέρας, η Μπελ δέχεται να πάρει τη θέση του ως φυλακισμένη του Τέρατος. Boy meets Girl, Girl meets Boy. Μετά από πολλές χιουμοριστικές προσπάθειες, η Μπελ και το Τέρας αρχίζουν να απολαμβάνουν ο ένας τη συντροφιά του άλλου και να ερωτεύονται. Αποδεικνύουν ότι η εμφάνιση δεν έχει σημασία. Ύστερα στην ιστορία μπλέκονται και οι στενόμυαλοι και προκατειλλημένοι χωριάτες αλλά τέλος καλό όλα καλά. Τα μάγια λύνονται και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα. Η ταινία του 1991 είναι ακριβώς αυτή η ιστορία. Η ταινία του 2017 επίσης. Με μερικές αχρείαστες και υπερβολικές προσθήκες ( όπως πχ το time travelling στο παρελθόν των ηρώων μόνο και μόνο για να έχουμε περισσότερο δράμα) και μερικές ενδιαφέρουσες όπως η εισαγωγή στην ιστορία, μερικά επιπλέον τραγούδια και ο ήρωας του Lefou. Όλα όμως είναι σχεδόν πανομοιότυπα. Η συνέχεια εδώ: https://goo.gl/kCrxxf
Mad Reviewman πριν από πάνω από 4 χρόνια
"Το Beauty and the Beast δεν χρειάζεται ιδιαίτερη εισαγωγή..." και μετά γράφεις καμιά δεκαριά σειρές εισαγωγή! lool
Lazaros Kolaxis πριν από πάνω από 4 χρόνια
χαχαχα με τσάκωσες :P
Ζήσης Τυχερός πριν από πάνω από 4 χρόνια
Η μεγάλη επιτυχία του Jean Cocteau, to 1946, με τους Jean Marais και Josette Day, ήταν η αφορμή να γίνει το κοσμαγάπητο παραμύθι της Jean-Marie Laprice de Beaumont, το αγαπημένο θέμα του κινηματογράφου. ΄Ξεχώρισα, ως τις καλύτερες μεταφορές, εκείνη των κινουμένων σχεδίων της Disney (Όσκαρ για τη μουσική) του 1991 και την άλλη του 2014 με τους Vincent Cassel και Lea Seydoux. Για την νέα έκδοση του 2017 συμμερίζομαι τις δικές σας απόψεις.
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
- Ανά σελίδα
- Ταξινόμηση
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
.jpg)
movies i've seen
Περιέχει 2660 ταινίες
Georgia Katsari πριν από πάνω από 9 χρόνια
Sotiria S. πριν από περίπου 4 χρόνια
Ήταν λες και προσπαθούσαν να προσθέσουν όλες τις σκηνές του πρωτότυπου, λογικό για να μη διαφέρει πολύ το ριμέικ, με αποτέλεσμα όμως να δίνει την εντύπωση ότι βρίσκονται σε μία μόνιμη βιασύνη να ''τα προλάβουν όλα'' χάνοντας την ουσία αλλά και μια πιο ομαλή ροή. Εκτός άμα ήταν έτσι και το ορίτζιναλ και θυμάμαι εγώ λάθος :Ρ. Δεν ξέρω άμα είμαι η μόνη που είχα αυτή την αίσθηση.
Mag F. Chris πριν από περίπου 4 χρόνια
Μα ακριβώς έτσι ήταν...βάλανε μέσα λίγο απ'όλα, λίγο από την κλασσική Ντίσνευ, λίγο από το πρωτότυπο παραμύθι και νεοτερισμούς (οι δυο τους που διαβάζουν Σαίξπηρ) χωρίς να δώσουν το κατάλληλο βάθος σε κανένα στοιχείο. Όλα ρηχά, έτσι για τη μπίζνα..
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!