Ασανσέρ για Δολοφόνους (1958)

Je t'aime, je t'aime ψυθιρίζει παθιασμένα η Jeanne Moreau...

Andreas Soures πριν από πάνω από 8 χρόνια

• 7
• 0

...υπό τους ήχους της τρομπέτας του Miles Davis και έτσι απλά την ερωτεύεσαι! Ένας φόνος, ένα κλεμμένο αμάξι, δύο μοιραίοι εραστές και ένα ασανσέρ που ακινητοποιείται την πιο αναπάντεχη στιγμή, αποτελούν τους άξονες του καλοστημένου αυτού παιχνιδιού σκέψης. Η ταινία του Louis Malle είναι μια σπουδή πάνω στο Γαλλικό Film Noir αλλά και μια εισαγωγή (για τους μη μυημένους) στη jazzy (cool jazz) μουσική του Miles, τόσο όμορφη και αισθησιακή. Είναι η πρώτη του επαφή με τον κινηματογράφο αλλά όχι και η τελευταία. Δεν υπάρχουν λόγια που να μην έχουν ειπωθεί γι’ αυτό το έργο, προοίμιο της Nouvelle Vague (έχω αναφέρει σχετικά στο “A bout de Souffle”) που με μοναδικό τρόπο ο Louis αφηγείται το μυθιστόρημα του Noel Kalef. Οι φυσικοί χώροι, η ρεαλιστική φωτογράφιση αλλά και οι μοντέρνες -ανεπαίσθητες- πινελιές κυριαρχούν στο στυλ που θα τον καθιερώσει και θα επηρεάσει πολλούς μετέπειτα σκηνοθέτες. Και να σκεφτεί κανείς ότι ήταν η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία, αυτής της καλλιτεχνικής ιδιοφυίας. Η μοιραία γυναίκα είναι ο μοχλός της τραγωδίας και την ενσαρκώνει εκπληκτικά η Jean Moreau η οποία με τις ενοχές της παρασέρνει στην άβυσσο τον εραστή της. Δεν υπάρχει λύτρωση παρά μόνο σκοτάδι, θάνατος χωρίς επιστροφή “I wasn’t indulgent. But I know I still loved you. I wasn’t thinking only of myself.”

και ακόμα 2 παλαιότερα σχόλια

Mixalis Wolf πριν από πάνω από 8 χρόνια

Είναι από αυτές τις σπάνιες φόρες που πατάς like χωρίς να έχεις δει την ταινία, γιατί πολύ απλά η κρίτικη ήταν τόσο ωραία που δρα η ίδια ως είσαγωγη της ταινίας και σε κάνεις ασυναίσθητα να σου αρέσει. Και τώρα εγώ θα την αναζητήσω μετα μανίας στα torrentαδικα. Μπράβο ρε Ανδρέα, γράφεις ωραία και τέτοιες γραφές απολαμβάνω να διαβάζω ξανά και ξανά εδώ μεσά.

Andreas Soures πριν από πάνω από 8 χρόνια

Thx Μιχάλη, το σινεμά του '40, '50 & του '60 άφησε μια τεράστια κληρονομιά η οποία όμως απαξιώνεται εν μέρει από τους σύγχρονους θεατές. Γι' αυτό και τονίζω ιδιαίτερα την εποχή εκείνη... :)

Δήμητρα Παναγοπούλου πριν από πάνω από 8 χρόνια

Ευχαριστω πολυ για το βιντεακι Andrea............

Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!