ΑΡΕΣΕ (17)
ΔΕΝ ΑΡΕΣΕ (2)- Ανά σελίδα
- Ταξινόμηση
Κινηματογραφική Έκπληξη
Mixalis Wolf πριν από πάνω από 4 χρόνια
Το Whiplash ήταν η ταινία που κέρδισε το Sundance festival και χθες ανακάλυψα το γιατί...γρήγορο στην εξέλιξη του, πάρα πολύ ευχάριστο με γουστόζικες και σπιρτάτες ερμηνείες αποτελεί μία από τις ευχάριστες κινηματογραφικές εκπλήξεις της χρονιάς. για τον J.K Simmons δεν θα πω κάτι αφού η ερμηνεία του χαίρει της ολικής αναγνώρισης και αποδοχής και είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα δει και το αγαλματάκι στα χέρια του. Ο Miles Teller όμως? Τι γίνεται με τον Miles Teller? Πώς είναι δυνατόν κάθε χρόνια να αγνοείται μια σπουδαία ερμηνεία και ποιοι είναι οι λόγοι που γίνεται αυτό...τα προηγούμενα χρόνια είχαμε σπουδαίες ερμηνείες που δεν έφτασαν πότε στο κόκκινο χαλί (Michael Fassbender - Shame, Ryan Gosling - Drive, Robert Redford - All Is Lost) και ντάξει όλοι αυτοί αγνοήθηκαν στα όσκαρ αλλά παίξανε δυνατά μέχρι τέλους τα ονόματα τους και στην τελική βραβεύτηκαν / κέρδισαν την υποψηφιότητα τους αλλού...η περίπτωση Μiles Teller φέτος όμως είναι μοναδική... έχω σαρώσει κάθε πιθανή σελίδα από ειδικούς και μη και δεν βλέπω καν το όνομα του στη συζήτηση.
WOOOW!
Chrisa F πριν από πάνω από 4 χρόνια
Δεν πήρα ανάσα πραγματικά! Σε όλη την διάρκεια της ταινίας ήμουνα σε αγωνία! Εκπληκτικό αποτέλεσμα, το πρωταγωνιστικό δίδυμο δίνει πολύ καλές ερμηνείες, η χημεία μεταξύ τους απίστευτη, οι ισορροπίες σχοινοβατούν και μεταβάλλονται διαρκως. Αυτή ναι, είναι ταινία που πρέπει να βραβευτεί. Ερμηνείες, σκηνοθεσία, ροή, ρυθμός, χαρακτήρες. Τα είχε όλα και μας κέρδισε με το σπαθί της!
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
απο τις καλυτερες ταινιες του 2014
Mpampis Pantelis πριν από πάνω από 4 χρόνια
ποιος θα το περιμενε??? διαβαζοντας τη γενικη ιστορια της ταινιας δεν περιμενα καν να καρφωθω στη καρεκλα και επι 2 κοντα ωρες να μην μπορω να παρω ανασα...οι ερμηνειες δεν ειναι ερμηνειες(!!!) ειναι λες και βλεπουμε υπαρκτα προσωπα που παιζουν φυσικα στο χωρο τους!!! η σκηνοθεσια εξαιρετικη, μας προσφερει σκηνες ανθολογιας και ενα απο τα πιο εντονα φιναλε που εχουμε δει τα τελευταια χρονια..το οσκαρ δευτερου αντρικου ρολου πιστευω ηδη δωθηκε!!! Αριστουργημα...δειτε το!!!
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Χωρίς Μέτρο
Nikos Rentzos πριν από πάνω από 4 χρόνια
"There are no two words in the English language more harmful than good job." Αυτές είναι οι δύο χειρότερες ή πιο βλαβερές αν θέλετε λέξεις στα Αγγλικά, σύμφωνα με το μαέστρο Φλέτσερ: Good Job. "Τα πήγες καλά", "μπράβο", ακόμα και το "δεν πειράζει" ανήκουν στο παρόμοιο ελληνικό λεξιλόγιο. Φράσεις που πολλές φορές χρησιμοποιεί ο δάσκαλος για το μαθητή θέλοντας να τον εμψυχώσει και να συνεχίσει να δουλεύει ή μήπως φράσεις που καμια φορά βγαίνουν ασυναίσθητα από το στόμα του δασκάλου, φανερώνοντας έλλειψη ενδιαφέροντος τόσο ως προς το μαθητή όσο και ως προς το διδασκαλικό έργο; Εκεί μπαίνει πολλές φορές το ζήτημα που θίγει το Whiplash και αφορά τη μέθοδο διδασκαλίας και τα όρια που πρέπει να βάζει ο κάθε δάσκαλος. Όταν ο μαθητής είναι ταλαντούχος πρέπει να τον φτάσω στα δικά του όρια; Πρέπει να τον ζορίσω για να δω πού, πότε, πώς και αν θα λυγίσει; Θα τον ωθήσω να ξεπεράσει τα "ανθρώπινα" όρια για να δω πού μπορεί να φτάσει την τέχνη του; Δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση σε όλα αυτά φυσικά. Είναι θέματα προς συζήτηση και ο νεαρός σκηνοθέτης του Whiplash, Ντάμιεν Σαζέλ, τα γνωρίζει από πρώτο χέρι, όντας και ο ίδιος μαθητής κρουστών στην εφηβεία του, γι αυτό και δεν αφήνει το φιλμ του να δώσει απαντήσεις αλλά μας βάζει ανάμεσα σε μια ιδιαίτερη σχέση μαθητή-δασκάλου και μας αφήνει να το σκεφτούμε, αφού το ζήσουμε για σχεδόν δύο ώρες έντονα. Πιστέψτε με, λόγω προσωπικής πείρας, τα πλάνα και οι διάλογοι του Σαζέλ, μεταφέρουν την αγωνία και το καρδιοχτύπι του μουσικού πριν την ακρόαση, πριν τη μεγάλη συναυλία. Το πρωταγωνιστικό δίδυμο του Whiplash παίρνει το σενάριο του Σαζέλ και το απογειώνει, δίνοντας δύο εξαιρετικές ερμηνείες. Ο Μάιλς Τέλερ εμφανίζεται τόσο παθιασμένος στο ρόλο του νεαρού φοιτητή, του οποίου το μεγάλο όνειρο είναι να φτάσει στην κορυφή, δίνοντας νομίζω την ερμηνεία που θα σφραγίσει την καριέρα του..... Συνέχεια εδώ http://des-kai-pes.blogspot.gr/2015/02/whiplash-2014.html
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
εξαιρετική
Σπίθα πριν από πάνω από 4 χρόνια
Το Whiplash φωτίζει μόνο μια πτυχή της σχέσης του μαθητή με τον καθηγητή και την μετατρέπει σε μια σκληρή αλληγορία που αφορά τη μάχη με το εγώ, μια αλληγορία για την φιλοδοξία, για τις προσδοκίες, για την καλλιτεχνική προσπάθεια, την σκληρότητα που υπάρχει στον χώρο της μουσικής βιομηχανίας και κατ΄επέκταση σε κάθε δημιουργικό χώρο, για να δείξει ότι η φιλοδοξία μπορεί να μετατραπεί σε εμμονή και ο τρόπος καθοδήγησης σε σαδισμό. Μια αλληγορία για να θέσει ερωτήματα σχετικά με τα κίνητρα της διδασκαλίας, τι χρειάζεται ένα ταλέντο για να ευδοκιμήσει και με ποιον τρόπο ορίζεται στην τέχνη το άριστο και από ποιον. Η δεξιοτεχνία της γραφής του Σαζέλ είναι εμφανής και σε όλα τα δομικά της στοιχεία. Έντονο στιλιζάρισμα, αριστοτεχνικά κοντινά πλάνα, πολύ καλοί φωτισμοί, βιρτουόζικη σκηνοθεσία και μοντάζ, άψογες υποκριτικές αποδόσεις, ωραία τζαζ μουσική, εξαιρετικό σενάριο με συνεχείς ανατροπές και ρυθμό τόσο γρήγορο που δεν επιτρέπει στα μάτια να στραφούν μακριά από την οθόνη. Ένα απίστευτα δυνατό έργο που σε αιχμαλωτίζει με την μοναδική του ατμόσφαιρα, από τις καλύτερες ταινίες του 2014 που πιθανότατα θα τιμηθεί στην τελετή των όσκαρ. Για την ολοκληρωμένη κριτική εδώ http://myfilms-in.blogspot.gr/2015/01/whiplash.html
Mpampis Pantelis πριν από πάνω από 4 χρόνια
συμφωνω και επαυξανω..ελπιζω η ακαδημια να μην της γυρισει τη πλατη...
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Χωρίς ανάσα!!!
Manoww Dim πριν από πάνω από 4 χρόνια
Διαβάζοντας την υπόθεση του ''Whiplash'',προσπαθούσα να καταλάβω πώς ένα έργο που πραγματεύεται τη σχέση ενός ντράμερ με τον δάσκαλο του,έχει ενθουσιάσει τόσο κόσμο...Τελικά το κατάλαβα για τα καλά....Από το πρώτο λεπτό μέχρι το αριστουργηματικό φινάλε έβλεπα τη ταινία με κομμένη ανάσα..Η Βιρτουόζικη σκηνοθεσία,το άψογο μοντάζ και το απίστευτο Jazz soundtrack απογειώνουν ένα εξαιρετικά καλογραμμένο σενάριο...Τα ερωτήματα που θέτονται άκρως ενδιαφέροντα,αλλά και με πολύ δύσκολες απαντήσεις,που σηκώνουν μεγάλη κουβέντα....Φυσικά ειδική μνεία πρέπει να γίνει για τις ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ερμηνείες...Από τη μία ο υποτιμημένος(και λόγω προσωπικών επιλογών) J.K Simmons,που έχει πάρει το οσκαρ Β'ανδρικού ρόλου από τώρα και από την άλλη ο Miles Teller,που δυστυχώς μαζί με τον Jake Gyllenhaal(Nightcrawler)αγνοήθηκαν επιδεικτικά από την ακαδημία...Δεν έχω δει ακόμα το ''Birdman'' γι'αυτό δεν θέλω να τη χαρακτηρίσω ως τη ταινία της χρόνιας,αλλά χωρίς καμία αμφιβολία πρόκειται για μία από τις καλύτερες ταινίες του 2014!!!
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Κορυφαία δίχως άλλο!!!
Theodor πριν από πάνω από 4 χρόνια
Ίσως εγώ δεν έχω δει τις τόσες ταινίες που πιθανότατα έχετε δει κάποιοι εδώ στο popcorn και η άποψή μου ίσως σε κάποιους ακουστεί υπερβολική... Ωστόσο το Whiplash θα μείνει στο μυαλό μου σαν μια από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει ever.. Με κατενθουσίασαν οι ερμηνείες των Miles Teller και J.K. Simmons , το "χρώμα" της, η σκηνοθεσία αλλά και η μουσική φυσικά! Αίμα, δάκρυα και ιδρώτας συνδιασμένα με έναν απόλυτο δάσκαλο κι έναν υπερπεισματαρη και ικανότατο μαθητή προκαλούν ένα εκρικτικό αποτέλεσμα! Εκστασιασμένος με το αποτέλεσμα!!!!
.jpg)
Kozack G... πριν από πάνω από 4 χρόνια
έχει αυτό που δεν έχει καμιά άλλη φετινή ταινία, αγγίζει πρώτα την καρδιά του θεατή...
Theodor πριν από πάνω από 4 χρόνια
Τη δική μου πάντως την άγγιξε με το παραπάνω
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Tρέλα και πόρωση
Paraskevi Giouvanaki πριν από πάνω από 4 χρόνια
Τι σημαίνει απόλυτη επιτυχία? Mέχρι που μπορείς να το τραβήξεις ώστε να αγγίξεις την απόλυτη επιτυχία? Τι ρόλο παίζουν ο αυτοσεβασμός και η αυτοεκτίμηση στην προκειμένη περίπτωση? Ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος ενός παιδαγωγού? Ποια είναι τα όρια της πειθαρχίας? Μέσα από ένα εκρηκτικό θρίλερ χαρακτήρων και συνάμα δραματικό success story, τα παραπάνω ερωτήματα παίρνουν σάρκα και οστά, γεμίζουν δάκρυα και αίμα και μας προβληματίζουν. Ο 29χρονος μόλις Damien Chazelle, έχει κάνει το λιγότερο τρομερή δουλειά. Σκηνοθεσία και σενάριο πέρασαν από τα χέρια του. Ένα σενάριο, εξαιρετικό, με έντονο ρυθμό όπως η τζαζ μουσική που περικυκλώνει τις σκηνές και γεμάτο συνεχείς ανατροπές που δεν σε αφήνουν να πάρεις ανάσα. Με αριστοτεχνικά κοντινά πλάνα, παρακολουθούμε την τελειωτική μάχη μεταξύ των δύο εγωκεντρικών και ψυχωτικών χαρακτήρων. Ερχόμαστε σε απόσταση αναπνοής από τους χαρακτήρες, να αντικρίζουμε κάθε κηλίδα αίματος και ιδρώτα από την υπεράνθρωπη προσπάθεια του γεμάτου με πείσμα, Άντριου. Η ένταση χτυπάει κόκκινο με τη βιρτουόζικη σκηνοθεσία να συνοδεύεται από ένα εξίσου δεξιοτεχνικό μοντάζ, που κόβει το κάθε πλάνο την πιο κατάλληλη στιγμή ώστε να προκαλείται ολοένα και περισσότερη αγωνία και ένταση.
Paraskevi Giouvanaki πριν από πάνω από 4 χρόνια
Για ολόκληρη την κριτική εδώ: http://film-c.blogspot.gr/2015/02/whiplash.html
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
_(2).jpg)
Η αναζήτηση της τελειότητας!
Ιωάννα πριν από πάνω από 4 χρόνια
Στη πράξη η σκηνοθεσία με οδηγεί στην αξιολόγηση "άριστα", οι χαρακτήρες ήταν μελετημένοι επομένως σε ξεκλείδωναν συναισθηματικα και μετέφεραν ένταση και μηνύματα. Αυτή η ταινία δεν είναι για έναν νέο ντράμερ και την προσπάθειά του να κατακτήσει την κορυφή. Αυτή η ταινία επικεντρώνεται σε δύο προβληματικές συμπεριφορές. Αφενός του νεαρου Andrew Neiman, που είναι διατεθειμένος να δώσει τα πάντα για να μη λυγίσει και να φτάσει στην κορυφή, και αφετέρου του δασκάλου του Terence Fletcher, o οποίος επιδίδεται σε σκληρα λόγια και απάνθρωπες ενέργειες προκειμένου να δώσει κίνητρο στη μπάντα του και να τους σκληραγωγήσει.Η σχέση τους κρατά το κοινό προσκολλημένο στην οθόνη μιας και είναι δύσκολο να μαντέψει τι θα συμβεί στη συνέχεια. Ο σκηνοθέτης έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια υποδειγματική ταινία, με άφθονους λόγους να την επαινέσεις και κανέναν για να την επικρίνεις.
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Κολλημένος στην οθόνη
Marios Pilotos πριν από πάνω από 4 χρόνια
Κάπως έτσι παρακολούθησα αυτή την ταινία αριστούργημα καθ'όλη την διάρκεια. Το σενάριο παρόλο που με μια πρώτη ματιά δεν σου λέει κάτι ξεκινάει ιδιαίτερα γρήγορα και χωρίς περιττές λεπτομέρειες σε βάζει βαθιά σε έναν κόσμο γεμάτο ένταση και αγωνία. Από εκείνο το σημείο και μετά αναλαμβάνουν το γρήγορο μοντάζ, οι συναισθηματικά φορτισμένες σκηνές-δυναμίτες, οι υπέροχοι τζαζ ρυθμοί και οι ερμηνείες για Οσκαρ που σε αφήνουν άφωνο να απολαμβάνεις, ενώ η σκέψη σου περιπλέκεται σε εσωτερικές διαμάχες. Όλα δείχνουν να κυλούν γρήγορα και συναρπαστικά μέχρι εντέλει να σε οδηγήσουν σε ένα φινάλε πραγματικό....πυροτέχνημα! Μια ταινία που μπορούν και αξίζει να δουν όλοι. Θα σας αποζημιώσει μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο.
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Στο σωστό tempo
Anna Ntallari πριν από σχεδόν 4 χρόνια
Oι κριτικές των υπολοίπων με κάλυψαν πλήρως. Ήταν μια ταινία που ακόμα κι αν δεν είσαι λάτρης της τζαζ θα απολαύσεις τους ήχους της. Για μένα, έκπληξη ήταν κι η ερμηνεία του Miles Teller. Δεν κάνει κοιλιά, σου προκαλεί έντονα συναισθήματα και οι ερμηνείες είναι χαρισματικές.
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Ύμνος στη "Εμμονή"
Olga πριν από πάνω από 4 χρόνια
Εμμονικό, Ζωντανό, Ασύμμετρο...καλλιτεχνικό δημιούργημα που καθηλώνει. Μία σχέση μαθητή-καθηγητή "άρρωστα" φορτισμένη που οδηγεί στην απόλυτη έκρηξη!
Estella Carling πριν από περίπου 4 χρόνια
Αίμα, δάκρυα κι ιδρώτας
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
It's electrifying
Mister Athlious πριν από πάνω από 4 χρόνια
Η ταινία περιεργάζεται την δύσκολη σχέση ανάμεσα σε έναν μουσικό φοιτητή, όχι και τοσο κοινωνικοποιημένο (χωρις φίλους) και έναν φημισμένο μαέστρο της τζαζ που πιστεύει πως το χειροτέρο που μπορείς να πεις σε κάποιον, που θεωρείς ανερχόμενο ταλέντο, ειναι ''μπράβο, καλή δουλειά". Ένας νεαρός με φιλοδοξίες για την καριέρα του στην τζαζ μουσική και τον θαυμασμό του προς το Μπάρυ Ρίτς, χώρις άλλα ενδιαφέροντα αν εξαιρέσεις το εβδομαδιαίο σινεμά με τον πατερα του που αποτελεί και τον μοόνο φίλο του. Απο την άλλη ο Terence Fletcher είναι ένας αυταρχικός μέντορας (μεταξύ μας καθίκι) που πιστέυει πως μόνο με πειθαρχεία και σκληρή δουλειά μπορείς να εξελιχθείς στον τομέα σου, κι αυτό μόνο αφότου ''πέσεις'' πρώτα όπως η ιδιοφυία του Τσάρλυ Παρκερ όπως λέει κι ο ίδιος στην ταινία. Δόξα μετά ταπείνωσης. Καθόλη την διάρκεια της ταινίας η ατμόσφαιρα είναι ηλεκτρισμένη και σταδιακά κορυφώνεται. 'Ολη η ταινία στηρίζεται στους εξαιρετικούς πρωταγωνιστές τις. Ποιός είδε τον J. K. Simmons και δεν φοβήθηκε στον ρόλο του μπάσταρδου καθικιού που τον απογειώνει. Κι ο ανέλπιστα καλός νεαρός Miles Teller που ενσαρκώνει τον ρόλο με μια μαγευτική απλότητα που σε αγγίζει. Και οι δύο στα χέρια ενός σκηνοθέτη που χειρίζεται το υλικό του με τρόπο αξιοζήλευτο και θα πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για τους νέους που ασχολούνται με την βιομηχανία του κινηματογράφου, μα φυσικά μιλάμε για τον πρωτοεμφανιζόμενο Damien Chazelle. Καλοδουλεμένο μοντάζ, μια μουσική επένδυση που σε παρασύρει στον κόσμο της τζάζ και η εκρηκτική χημεία των πρωταγωνιστών απογειώνουν το φιλμ και το καθιστούν ως ένα απο τα καλύτερα της χρονιάς. Πήρε το βραβείο κοινου στο Sundance, καταχειροκροτήθηκε στις Cannes και εν αναμονή των Oscar! ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΔΩ: http://ciinema-lovers.blogspot.gr/2015/01/whiplash.html
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Ενθουσιάστηκα !!!!
Δημήτρης Μάντζιαρης πριν από πάνω από 4 χρόνια
Κατά τη γνώμη μου από της καλύτερες ταινίες της χρονιάς . Το Whiplash δεν είναι μια απλή μουσική ταινία ούτε κάποια βιογραφία μουσικού . Μέσα από την μουσική βλέπουμε το πάθος το ψυχικό κόστος και την ανάγκη να ξεχωρίσεις ως μουσικός. Εξαιρετικές ερμηνείες από τους δύο πρωταγωνιστές και ροή σεναρίου και σκηνοθεσίας που σου ανεβάζουν κατακόρυφα τους σφυγμούς . Βρείτε μας στο facebook στην ομάδα Cine-Maniacs & TV series Addicted - Previews & Reviews
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Ανεβασα σφυγμους...!
Andreas Β πριν από πάνω από 4 χρόνια
Σιγουρα η καλυτερη ταινια της χρονιας μεχρι τωρα και οτι καλυτερο εχω δει να κυκλοφορει τα τελευταια χρονια σε αυτο το ειδος...Οι ερμηνειες απλα αψογες...ο JK Simmons παιζει σε αλλο επιπεδο...ο Τeller απλα μαγικος...η σκηνοθεσια τρομερη,απλη σχεδον αγγιζει το τελειο..δεν ξερω τι να πω ξεκιναει πολυ χαλαρα και φθανει μεχρι την κορυφωση οπου περιμενεις με κομμενη την ανασα να δεις τι θα γινει και αν θα τα καταφερει ο πρωταγωνιστης..δεν πρεπει να αδικηθει αυτη η ταινια φετος,ανετα κρυβει 2 οσκαρ.. P.S JK Simmons τι ηθοποιος εισαι ρε φιλε?ποσα θες να μας τρελανεις??και το διδυμο με Teller τρελο παρανοικο..ΜΠΡΑΒΟ
Estella Carling πριν από σχεδόν 4 χρόνια
σε λιγο καιρο θα τον δειτε και στη νεα ταινια του Παπακαλιατη! Και ειναι 100% true
Andreas Β πριν από σχεδόν 4 χρόνια
Πως γινεται να εκλεισε τον καραφλα..ακομα δεν το πιστευωωω
Wonder Muffin πριν από σχεδόν 4 χρόνια
Συναντήθηκαν σε μπαρ και ο Simmons ήταν μεθυσμένος...
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Mr Fantastic
Κωστας Αλεξιου πριν από περίπου 4 χρόνια
Τρομερη,εξυπνη και δημιουργικη ταινια και ευτυχως χωρις κανενα κλισε.Μια πολυ καλη ταινια που σχετιζεται με την Jazz μουσικη και που πραγματικα διχνει ποσο δυσκολο ειναι αυτο το ειδος μουσικης,ποσο ομορφο ακουσμα εχει και ποσο τελειομανεις ειναι καποιες φορες οι μουσικοι της.Ο κυριος στοχος της ταινιας ειναι οτι αν δεν προσπαθησεις παραπανω απο αυτο που μπορεις,αν δεν πιεσεις τον εαυτο σου στα ακρα και αν δεν ασχολιθεις καθε μερα για να πετυχεις το ονειρο σου απλα δεν το αγαπας οσο διχνεις και απλα δεν προκειται ποτε να σε θυμουνται ως εναν που πετυχε κατι.Καταλαβα απο την πρωτη στιγμη την ιδεολογια του Φλετσερ και ηταν ενας απο τους καλυτερους ρολους που εχω δει.Τρομερη ερμηνεια εχω να πω επισης αλλα και απο τον Μαιλς ο οποιος απλα τα δινει ολα σε αυτην την ταινια.Προσωπικα παιζω και γω σε μια Jazz Band και νιωθω χαρουμενος που ειδα αυτην την ταινια και ελπιζω κι εμενα να μου δοθει η ευκαιρια να παιξω σε φεστιβαλ Jazz (αλλα χωρις να φαω καρεκλα ή να παιξω ξυλο)
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Με μέτρο τα Pop Corn...
Mr Indy πριν από πάνω από 4 χρόνια
Παρατηρώ τις τελευταίες ημέρες διθυραμβικά σχόλια για αυτή την ταινία και όντας λάτρης της μουσικής αποφάσισα να ξοδέψω πολλά χρήματα....και να την κατεβάσω απο torrent :P . Η αλήθεια είναι ότι οι προσδοκίες μου ήταν πολύ μεγάλες αλλά στο τέλος η ταινία μου φάνηκε εντελώς αδιάφορη, Ναί, ο Simmons ήταν εξαιρετικός αλλά απο εκεί και πέρα ακολουθούσε το χάος. Ο μικρός στα ντράμς δεν μου γέμιζε καθόλου το μάτι για το επόμενο μεγάλο ταλέντο, εντάξει, καλά τα τσιρότα που έβαζε στα χέρια του, αλλά είχα δεί κάποτε μια ταινία με έναν πιανίστα ο οποίος απο την πολύ μελέτη και αφοσίωση σε αυτό που έκανε ξεχνουσε να φορέσει και παντελόνι όταν έβγαινε έξω. Επίσης με έχει κουράσει αυτό το μοντέλο του αυστηρού, αντικοινωνικού και με λίγα λόγια μ@λ@κ@ καθηγητή, που φέρεται σαν σκουπίδια στους μαθητές του για να τους βγάλει και καλά τον καλύτερο εαυτό τους, ΟΚ μπορεί να βγάλεις έναν άριστο μουσικό αλλά θα έχεις καταστρέψει άλλους 100 στην πορεία. Τέλος, επειδή η ταινία πραγματεύεται με την jazz την οποία θεωρώ μουσική για πολύ λίγους λόγω της πολυρυθμικότητας και της συχνής παρουσίας μακροσκελών αυτοσχεδιασμών (ναι, έχω κάνει ωδείο) συν το ότι ασχολείτε με τις ντράμς και όχι με κάτι πιό εύηχο (κιθάρα, πιάνο) είναι δύσκολο για τον θεατή να εκτιμίσει και να αφοσιωθεί στα μισά περίπου πλάνα τις ταινίας.
Mr Indy πριν από πάνω από 4 χρόνια
Και τέλος πάντων που είναι ο κουλτουριάρης ο Kozack να διαιτητεύσει την συζήτηση;;;;;;
Andreas Soures πριν από πάνω από 4 χρόνια
έλα μου ντε! :)
Mr Indy πριν από πάνω από 4 χρόνια
Χαχαχαχαχα αγαπώ Φίλιππα Κωστάρα!!!!! Λαική απαίτηση προς τους Admins: Να μπεί ο Φίλιππας αρχισυντάκτης για να διορθώνει τα κείμενα όταν αναρτώνται!!!!
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
Η αυτοδικαίωση.
Αντώνης Ταχλιαμπούρης πριν από πάνω από 4 χρόνια
Αυτός θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να είναι ο τίτλος.Θετικά σχόλια,κριτικές και βαθμολογίες εδώ πάρα πολλές.Θα πω και εγώ δύο λόγια,με βάση τα δικά μου γούστα.Βλέπουμε την ιστορία του πιτσιρικά να κατακτήσει και να πετύχει του στόχους του.Ποιούς στόχους? Αφού δεν μας τους παρουσίασε ποτέ.Μήπως της αυτολύτρωσης και της αυτοδικαίωσης? Οι μαζοχιστικές του ορέξεις είναι όντως εμφανέστατες αφού τον βλέπουμε να ταπεινώνεται και να γουστάρει ακόμα περισσότερο.Βλέπουμε έναν καθηγητή που δεν έχει διακριθεί ποτέ του σε κάτι (τουλάχιστον δεν γίνετε καμία αναφορά για το βιογραφικό του) εκτός ότι είναι σε ένα τάχα μου ωδείο και διδάσκει μουσική με το δικό του σαδιστικό στυλάκι.Δεν μπορώ να εισπράξω κάποια δραματοποίηση στην ταινία εκτός απο σαδομαζοχισμό! Σχολές υπάρχουν άπειρες,καθηγητές μουσικής το ίδιο.....γιατί όλο αυτό το πανηγύρι ψυχολογικής βίας λοιπόν και εξαναγκασμού.Στόχοι να καταφέρει ο μαθητής τί? Να διακριθεί που? Ανταγωνισμός με ποιόν? Δεν μας τα αναφέρει η ταινία παρά μόνο ψυχαναγκασμούς χωρίς λόγο! Αυτά όσων αφορά το story.Ερμηνευτικά ο Simmons δίνει ρεσιτάλ,ο καθυστερημένος Teller πολύ καλός αλλά η ταινία πολύ κάτω του μετρίου και με ένα κούφιο τέλος.Ξέρω προκαταβολικά τα dislike θα πάνε σύννεφο αλλά ας βλέπουμε πάντα αντικειμενικά και τις 2 όψεις του νομίσματος
Andreas Soures πριν από σχεδόν 4 χρόνια
Αντώνη νομίζω το κάτωθι link θα καλύψει τις όποιες απορίες σου ;) http://www.vulture.com/2014/10/ask-an-expert-juilliard-professor-whiplash.html
Salvatore Guiliano πριν από περίπου 3 χρόνια
Το συγκεκριμένο περισσότερες απορίες δημιουργεί. Θα ξέχασε φαίνεται να αναφερθεί στα καίρια ζητήματα ή απλά θέλησε να της χρυσώσει το χάπι.
Γιάννης Φράγκος πριν από πάνω από 2 χρόνια
Θεωρώ ότι δεν πρέπει να εστιάζουμε τόσο πολύ στη θεματολογία της ταινίας(αν και κατά την γνώμη μου είναι εξαιρετική!), αλλά στα τεχνικά της μέρη. Εννοώ πως είναι βέβαιο ότι οι ερμηνείες, η σκηνοθεσία, ακόμη και το μοντάζ δεν μπάζουν πουθενά! Αυτό θέλω να πιστεύω και εκτιμώ πως οι περισσότεροι θα συμφωνήσουν... Το ότι μία ταινία γυρίζεται σε 19 μόλις μέρες, νομίζω ότι είναι ένα τεράστιο επίτευγμα... Το ότι ένας 29χρονος (και ούτε) δημιουργός παρουσιάζει ένα τέτοιο εγχείρημα ως πρώτη του δημιουργία (μεγάλου μήκους)...Νομίζω λέει πολλά... Το ότι ένας 27χρονος και ούτε ηθοποιός ματώνει και λιώνει από τον ίδιο του τον ιδρώτα....!!!! Λέει κάτι... Δεν διαφωνώ... Μπορεί η τζαζ να είναι για τους πιο "ψαγμένους" και ότι τα ντραμς δεν βγάζουν την ίδια μελωδικότητα, όπως η κιθάρα και το πιάνο... Αλλά δεν πρέπει κανείς να διαφωνήσει, ότι μιλάμε για την αυγή της καριέρας ενός μεγάλου δημιουργού!!!(Mixalis Wolf said!) Thanks for comment!
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
- Ανά σελίδα
- Ταξινόμηση
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!
movies i've seen
Περιέχει 2518 ταινίες
Georgia Katsari πριν από πάνω από 7 χρόνια
ΟΤΙ ΕΧΩ ΔΕΙ
Περιέχει 2016 ταινίες
Mixalis Tziallas πριν από περίπου 7 χρόνια
Lazaros Kolaxis πριν από πάνω από 4 χρόνια
Λες να έχει και αυτός τη μοίρα του DiCaprio?
Kostas Pavlo πριν από πάνω από 4 χρόνια
Συμφωνώ απόλυτα Μιχάλη. Αν ήταν κάποια άλλη χρονιά, σίγουρα ο Teller θα ήταν τουλάχιστον υποψήφιος για βραβεία, αλλά φέτος έμεινα έξω λόγω σκληρού ανταγωνισμού. Πιστεύω θα έχουμε τα πιο αμφίρροπα βραβεία Όσκαρ και Χρυσές Σφαίρες των τελευταίων ετών.
Πρέπει να συνδεθείς για να προσθέσεις σχόλιο!